Се повеќе духовнa радост во храмот „Вознесение Христово“ во Тополчани. По повод големиот христијански празник св. Марија Египетска храмот денеска го посети и служеше Света Архиерејска божествената Литургија, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Преспанско-пелагониски и администратор Австралиско-новозеландски г. Петар,кој им направи чест на домаќините посетувајќи го храмот Вознесение Христово и пред верниците ја нагласи важноста од верата и почита кон Бога, како духовен патоказ на човекот кон негување на човечките вредностите: љубов, покајание, надеж, радост и вера. 
Голем број верници присуствуваа на овој духовен чин, се помолија за здравје на своите семејства и беа дел од богослужбата која ја служеше Митрополитот Преспанско-пелагониски г. Петар, во петтата оваа петта недела од Великиот Пост на ден посветен на преподобната Марија Египетска. Во духот на традицијата, како добри домаќини и верници жителите на с.Топочани, во чест на празникот послужија и посна трпеза , за сите добронамерници, а одбележувањето на празник св Марија Египетска, заврши со сенародна веселба.
Храмот„Вознесение Христово“ заживува особено по возобновувањето на редовниот литургиски живот, благодарение на парохискиот свештеник, отец Емилијан , чии приоденес верниците го вреднуваат со големо присуство и почит кон богослужбите кои редовно се одржуваат во црковниот храм.
Инаку, петтата недела од Великиот Пост е посветена на преподобната Марија Египетска , бидејќи во оваа недела, една пред почетокот на Страсната Седмица, Црквата ја достигнува полнотата на покајанието. А светата Марија Египетска е впечатлив пример токму на длабоко покајание. Таа од својата дванаесетта година почнала да живее развратно и во разврат поминала седумнаесет години. Во една прилика, дошла во Јерусалим и посакала да влезе в црква и да му се поклони на Чесниот Крст, но некоја невидлива сила ја задржувала и не ѝ допуштала да влезе. Во голем страв погледнала во иконата на Пресвета Богородица во припратата на црквата, молејќи се кон Пречистата да ѝ дозволи да влезе и да го целива Чесниот Крст, ветувајќи дека потоа ќе го смени својот живот. Тогаш ѝ било дозволено да влезе в црква. А таа, откако го целивала Чесниот Крст, оставила сè и се населила во пустината од другата страна на Јордан. Таму поживеала цели четириесет и осум години, во преголеми маки, во борба со страсните помисли како со диви ѕверови. Така, таа од голема грешница, со Божја помош, станала голема светителка, се вели во Светото Евангелие.