Пишува: Слободан Томиќ
Поддршка од светот и оптимизам
По неодамнешната посета на Вашингтон, премиерот Христијан Мицкоски даде самоуверено обраќање, нагласувајќи ја важноста на поддршката што Македонија ја добива од светот.
Неговите изјави не само што ја потврдуваат позицијата на Македонија во меѓународните односи, туку и одразуваат длабока фрустрација со долгогодишните пречки на патот кон евроинтеграција.
Пркосот како концепција на вистината
Во својот говор, Мицкоски истакна дека, преку пркос, ќе се бори за вистината за Македонија: “Тоа е новото нормално што доаѓа од Вашингтон; ние први го запоседнуваме теренот.
Тоа е мојот начин на работа, нема втора шанса за прв впечаток.” Оваа концепција за пркос не е само реторичка стратегија, туку и начин да ја изнесе вистината за состојбата во земјата пред меѓународната јавност. Неговиот оптимизам се поткрепува со конкретна поддршка од сите страни, создавајќи основа за надеж во напредокот на Македонија.
Промените во европската динамика
Во новиот амбиент во Германија, каде демохристијаните се победници, и по заминувањето на Шолц, кој не покажа значајна поддршка за Македонија, Мицкоски забележа важни промени во динамиката на европските политики. Тој го критикуваше Макрон за лажни ветувања поврзани со Преспанскиот договор, за почеток на директни преговори и влез во ЕУ за четири години, како и за референдумот што не ја одразуваше волјата на македонскиот народ.
Оваа безобѕирност, заедно со неуспехот на референдумот, потврдува дека Европа се соочува со сериозни предизвици.
Бугарскиот диктат и неправдите од европските лидери
Мицкоски исто така нагласи дека францускиот предлог за решавање на бугарското прашање е демонстрација на бугарски диктат, што дополнително ја комплицира ситуацијата. Овие неправди и манипулации од европските лидери, како Шолц и Макрон, можеби се показател за кармата која ги снајде.
Дали овие настани се одговор на нивните потези кон Македонија и целата Европска унија?
Средби со влијателни функционери и нови инвестиции
По враќањето од САД, Мицкоски оствари средби со влијателни функционери, вклучувајќи членови на Конгресот, каде разговараше за можни инвестиции во македонската инфраструктура и економија. Овие активности укажуваат на растечките односи помеѓу Скопје и Вашингтон, што може да донесе нови можности за економски развој и создавање работни места.
Кочењето на интеграцијата и потребата за дијалог
Сепак, Мицкоски не ги избегна предизвиците. Тој ја истакна реалноста дека постои само една членка на ЕУ која ја кочи интеграцијата на Македонија и со тоа ја враќа во средновековието. Премиерот нагласи потребата од конструктивен дијалог и единствен став на ЕУ за поддршка на Македонија.
Дипломатски ангажмани и идни перспективи
Оваа критика, исто така, одразува неодамнешни забелешки од европски функционери за недостатокот на напредок во реформите во Македонија. Мицкоски повика на соработка за избегнување на двојни стандарди, кои само ја влошуваат ситуацијата. Тој најави и идни дипломатски ангажмани, вклучувајќи средби со турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган и учество на меѓувладина конференција во Будимпешта, што може да бидат клучни за зајакнување на регионалните односи.
И за финале: Битката за интеграција и подобар живот
Во своето обраќање, Мицкоски соопшти дека целта е да се претстави вистината за Македонија пред глобалната јавност, со цел остварување успешна интеграција и побарувања за подобар живот на македонските граѓани. Ова подразбира не само економски развој, туку и создавање позитивна политичка клима која ќе ја цени работата на владата.
Денешната ситуација во Македонија е сложена, полна со предизвици и можности. Мицкоски, со својата самоувереност и настојување за пркос, се чини дека има визија за иднината.
Сепак, успехот на неговата стратегија зависи од способноста на неговата влада да ги идентификува и адресира специфичните пречки, да ја мобилизира поддршката од меѓународната заедница и да се фокусира на подобрување на условите за живот на своите граѓани.
Македонија мора да продолжи да се бори за својата позиција и да ги искористи сите можности за напредок, без разлика на пречките што се поставени пред неа.