Православните верници го слават Свети Ѓeорѓи, еден од деветте великомаченици и први маченици за христијанската вера. Според народните обичаи, Ѓурѓовден е празник што се однесува на здравјето на домаќинството, брак и женидба на млади луѓе, плодност на стоката и добри поседи.
Празникот Свети Ѓeорѓи е една од најчестите прослави на православните, Ѓурѓовден според народот се смета за граница помеѓу зимата и летото. На овој ден, црквата го одбележува погубувањето на Свети Ѓeорѓи, што се случило на 23 април 303 година.
Ѓурѓовден е празник што се однесува на народните обичаи, од кои главната е плетење венци од билки, миење со цвеќиња, капење во реката. На некои места, вообичаено е да се украсува со зеленило на Ѓурѓовден пред зори, и да се оди во природа. Ниту за еден друг празник не ги има толку со магиско апотропејска цел како што е случајот со Ѓурѓовден. А сето тоа има за цел да осигура плодност на стоката и полињата, здравје, среќа и напредок на луѓето.
Затоа во една македонска народна пословица се вели: „Дојде ли Ѓурѓовден, чекај си Митровден”. Берењето на штотуку изникнатите и разлистени растенија е поврзано со обичајот запотнување, како и со обичајот крмење на стоката, а тие пак со верувањето во магичната моќ на билките.